Interview gepubliceerd in het meinummer van Filosofie Magazine:
Moraliseren wil René ten Bos niet, maar we kunnen de dreigende extinctie van mens en dier niet langer negeren. De filosoof met tatoeages van de uitgestorven buidelwolf schreef een boek over een onderwerp dat te weinig aandacht krijgt.
‘Ik voel wel droefenis, hoor, bij het uitsterven van de soorten.’ René ten Bos, in april afgezwaaid als Denker des Vaderlands, wijst naar de achtertuin van zijn Nijmeegse woning. ‘Vijftien jaar geleden, toen ik dit huis kocht, stikte het hier van de mussen. Allemaal verdwenen!’
Ten Bos opent zijn nieuwe boek Extinctie met een dreigement van wetenschappers uit Ecology and Society: de mens moet ‘niet-onderhandelbare planetaire voorwaarden’ respecteren, anders hangt ook zijn eigen voortbestaan aan een zijden draadje. Als hij zijn fossiele levensstijl niet wijzigt, zal homo sapiens boven op zijn afvalberg bezwijken.
Als Ten Bos achteroverleunt in zijn stoel, worden de twee Tasmaanse buidelwolven zichtbaar die hij op zijn armen heeft laten tatoeëren. Memento mori voor een uitgestorven diersoort. ‘Bioloog Mike Archer van de University of Sydney wil de buidelwolf terugklonen,’ vertelt de filosoof. ‘Maar wat heb je daaraan? Het is een beetje onduidelijk wat er nu moet gebeuren.’
Dat laatste lijkt wel zijn mantra: we hebben geen overzicht, en daarom moeten we niet pretenderen zeker te weten hoe we moeten handelen. Bewegingen als de antinatalisten, die overbevolking willen tegengaan door geboortebeperking, vindt hij lachwekkend. ‘In China is de eenkindpolitiek drieënhalf jaar geleden afgeschaft, maar nu begint het hier weer. Maar het volk zal dergelijke maatregelen van hogerhand toch niet accepteren. De beste manier om tot geboortebeperking te komen is eerlijke welvaartsverdeling. We weten al lang dat mensen die wat rijker zijn doorgaans minder kinderen produceren.’
Lees verder op filosofie.nl!